KALITATEZKO HEZKUNTZA

Gaurko hausnarketan, kalitatezko Haur Hezkuntza batentzako funtsezko alderdi batzuk aipatuko ditut. Hartutako ideiak, noski, ez dira nireak, bibliografian jarritako Pdf arenak baizik, hala eta guztiz ere, ideia horien aurrean nire iritzi kritikoa emango dut eta bukaeran nik beste alderdi bat aurkeztuko dut.

Jakina, mundu guztiak ez ditugu iritzi edo pentsatzeko era berdinak, beraz, hauek nik aukeratutako alderdiak dira, nire ustez kalitatezko haur hezkuntza bat egoteko bete behar direnak, baina noski, hori soilik da nire iritzia. Hau esanda, lehenengo alderdiarekin irekiko dugu gaurko hausnarketa. Espazioen antolakuntza du lehenengo alderdiaren izena. Haur- hezkuntzako geletan oso garrantzitsua da umeak mugitzen ari diren tokiak zabalak izatea haiek, mugimendu nahi duten eratan gauzatzeko. Era berean, oso garrantzitsua da espazio guztiak desberdinak izatea; horrela, haurrak entretenigarriago egongo dira, gauza bitxiagoak egongo baitira haien aurrean. Oso garrantzitsua da, halaber, haurrek inolako zailtasunik ez izatea gune horietara sartzeko, hau da, sarbide errazekoak izatea komeni da, modu horretan irakasleok ez gara haien gainean egon behar orduro.

Bestalde, daukagu alderdi emozionalei arreta pribilegiatua ematea. Nire ustez, alderdi hau garrantzitsuenetariko bat da, izan ere Haur Hezkuntzan, emozioek oso paper garrantzitsua jokatzen dute. Esan dezakegu, hezkuntza sisteman dena emozioekin harremanetan dagoela, izan ere hezkuntza on bat egoteko emozioen agerpena ezinbestekoa da, eta hare gehiago ume txikiengan. Emozioek, eskolan barruan zein kanpoan egiten duen guztian segurtasun eta konfiantza handiagoa izatera eramaten dute haurra. Emozioek haurrei ematen dieten segurtasun horrek esploratu, jolastu, gauza berriak ikertu nahi izatea eragiten du... Azken batean, emozioek erronka berriei aurre egiteko orduan haurrak ausartagoak izatea eragiten dute, eta horrek azkarrago ikastea eragiten du, egitera bultzatzen dituen konfiantza hori baitute. Eta hori gutxi balitz, emozioek modu bizian ezagutarazten dituzte haurrak, sentitzen dutela jakitea, sentitzen dutelako eta sentitzen dutenean oso garrantzitsua delako, etorkizunean euren sentimenduak kudeatzen jakin dezaten.

Hizkera aberastua erabiltzearen alderdia garrantzi handikoa da ere. Izan ere, jakin behar dugu, hizkuntzaren gainean pentsamendua eta norberaren esperientzia eraikitzen joaten dela, hau da, ikasteko gaitasuna. Oso garrantzitsua da haur-hezkuntzan irakasleek ikasleei irakastea hitz egiten, kontatzen, eztabaidatzen, filosofatzen... azken finean, bizitzako uneren batean denok ikasten ditugun gauza horiek guztiak, gizarte komunikatibo baten parte garelako. Umeentzako, hizkera on bat izatea oinarria izan beharko litzateke, aurreko alderdia haurrera eramateko adibidez ezinbestekoa delako hitz egitea. Komunikatzeko gaitasuna izan behar dute eta hori eskolan ikasten da, izan daitekeelako etxean hizkera ondo barneratzen dela, baina eskolan ondo hitz egiten ikasten da, edo gutxienez hori izan beharko zen helburua.

Garapenaren dimentsio guztiak eta gaitasun guztiak lantzeko jarduerak. Alderdi hau ondo ulertzeko, jakin behar dugu haurraren garapen-etapa bakoitzak hura indartzeko eta multzoaren aurrerapen orekatuaren oinarriak ezartzeko esku-hartzeak eskatzen dituela. Esku-hartze horiek jarduera espezifikoak dira etapa bakoitzerako. Esan berri dugun hori, nahiko logikoa da, eta, aldi berean, bistakoa da; izan ere, logikoa da haurraren adinaren araberakoa izatea akzio bakoitza. Egia esan, alderdi hau oso ondo zaindu beharko litzateke gela guztietan, funtsezko alderdia baita, baina batzuetan pentsatu edo uste dugu haurrek bere gaitasunak baino gehiago egin ditzaketela; horregatik, batzuetan, irakasleok presaka ibiltzen gara eta behar baino gehiago exijitzen diegu.

Material dibertsifikatuak eta erabilera anitzekoak. Haur-hezkuntzako gela batek, batez ere, oso agertoki estimulatzailea izan behar du, ekintza-aukera ugari erraztu eta iradokitzeko gai dena. Honek, lan giroa sortuko du ikasleengan, edo gutxienez gauzak ukitzeko eta jakinmina sortzeko. Irakasle batek haur-hezkuntzan duen funtsezko zereginetako bat giro bizigarria antolatzen jakitea da.

Bestalde, bitxia iruditzen zait beste alderdi hau; Haur bakoitzari arreta indibidualizatua ematea. Horrekin ez dugu esan nahi haur bakoitzari klase bat eskaini behar diogunik, ezta gutxiagorik ere; bakarkako arreta iraunkorra garatu ezin bada ere, haur bakoitzarekin harreman indibidualak izan behar direla esan nahi dugu, nahiz eta partzialki edo aldi jakin batzuetan izan. Garrantzi handikoa da, umeak irakaslearen hurbiltasuna somatzea edo gutxienez hor daudela jakitea. Alderdi honek, beste alderdi bat gehitzera eraman du nire burua. Nik pentsatutako alderdia, maitasunarena da eta nire ustez, garrantzitsuena dudarik gabe, kalitatezko haur hezkuntza posible izateko. Txantxa dirudi ere, ez delakoan nago, beti pentsatu dut maitasuna gauza oso indartsua dela eta are gehiago hezkuntza munduan. Umeak maitatuak sentitzea ezinbestekoa da, horrekin motibatuak egongo baitira ekintza guztietarako. Irakaslea eta ikaslearen arteko harremana ez da izan behar urrutikoa, baizik eta guztiz kontrakoa. Irakasle batek bere bokazioa umeengandik lortzen duen maitasunetik dator, edo gutxienez hortik dator nirea. Maitasun hitza aipatzen dudanean, ez dut soilik esan nahi umeei maitasuna eman behar diegula, baita ekintza guztiak egiterako orduan maitasun apur batekin aurrera eraman behar ditugula.

Nire ustez, kalitatezko haur hezkuntza maitasunarekin lortzen da, horrek beste alderdi guztien gainetik dago eta hori martxan jarriz gero ametsetazko hezkuntza lortu ditzakegu. Hoberena izateak, ez du esan nahi erraza izango denik, izan ere, maitasuna barruan daukagun sentimenduak dira, beraz bokazioarekin ateratzen joaten den gauza da.